Van een goede vriend van mij ontving ik laatst een interessant artikel over wie er zoal coach wordt en waarom. De schrijfster, hoogleraar sociale psychologie Roos Vonk, zet vraagtekens bij nut en noodzaak van (betaalde) coaches vanuit het gegeven dat er nauwelijks wetenschappelijk bewijs voor handen is voor een (positief) effect van coaching. In haar eigen woorden: "Praten met de buurvrouw kan even effectief zijn..".
Ik berichtte mijn vriend terug dat ik het hartgrondig eens ben met het artikel.
Nu doet dat wellicht wat wenkbrauwen fronsen aangezien ik toch de indruk wek met mijn site en de diensten die ik aanbied dat ik juist dat ben: een coach voor individuen en teams die tegen betaling naar jouw/ jullie probleem luistert, vragen stelt, jou/ jullie aan het werk zet met (vage) huiswerkopdrachten en daardoor in staat is jouw/ jullie probleem op te lossen.
Laat ik dat nader toelichten.
Het 'geheim' van iedere (kleine) ondernemer is dat hij/ zij op grond van zijn/ haar expertise, kennis, ervaring, diploma's etc. de indruk wil wekken dat jij hier te maken hebt met een expert. Immers, wanneer jij een probleem ervaart, wil je dat probleem laten oplossen door een expert en niet door zo maar iemand. Vergelijk het eens met een loodgieter: wanneer het water over jouw prachtige parketvloer gutst, wil je graag een expert - en niet een of andere beunhaas - die snel en vakkundig jouw probleem oplost. En ja, daarvoor ben je bereid goed te betalen.
Hoe hard ook de doorsnee coach probeert het anders voor te spiegelen, de vergelijking met die loodgieter gaat niet op. Het resultaat van het door die loodgieter geleverde werk is namelijk meetbaar, controleerbaar en verifieerbaar. Het resultaat (of het effect) van het werk van een coach - op basis van ontbrekend wetenschappelijk bewijs - vooralsnog niet. Ondanks alle verwoede pogingen rondom certificering en dergelijke. Daarvan kan je hooguit stellen dat de desbetreffende coach gelooft in eigen kunnen en in zijn/ haar werk bevlogen is.
In het artikel wordt door de schrijfster verder aangehaald dat het mogelijke (positieve) effect van coaching verder vertroebelt door het zogenaamde 'placebo-effect': het pure feit dat je iets doet (je neemt een coach in de arm) en er energie in steekt, leidt ook al tot verbetering. En daarbij merkt ze op dat hoe duurder de coach is, hoe sterker dit placebo-effect.
De vraag die mij, en misschien jou inmiddels ook, bezighoudt, is wat dit eigenlijk over mij zegt. Het is evident dat ik in formele zin geen expert ben. Ik kan immers niet - in tegenstelling tot die expert loodgieter - (wetenschappelijk) bewijzen dat door met mij in zee te gaan jouw/ jullie probleem opgelost wordt.
Ben ik dan een beunhaas? Iemand die zo maar wat doet?
Los van de meer filosofische gedachte dat we allemaal in zekere zin maar wat aanmodderen, vind ik mezelf uiteraard geen beunhaas.
Ik GELOOF in wat ik doe, ik GELOOF in de mogelijkheid tot ontwikkeling van individuen en teams en ik GELOOF in het verband tussen een groter zelfbewustzijn en het vergroten van jouw/ jullie positieve invloed!
Maar tussen geloven en wetenschappelijk bewijzen zit een wereld van verschil. Tussen dit eigenlijk wel weten en publiekelijk onderkennen & uitspreken ook.
Wanneer je nu de gedachte voelt opkomen: "nou, als jij geen expert bent, doe ik geen zaken met jou" nodig ik je uit om nogmaals het bewuste artikel en deze blog te lezen.
Maar hoe zit het nu met die buurvrouw?
Wanneer jij gezegend bent met een buurvrouw (of -man natuurlijk) die kosteloos met aandacht, oog voor resultaat, nuchter en met toewijding luistert, vragen stelt en jou op weg helpt naar een groter zelfbewustzijn en daarmee naar meer positieve invloed, geweldig! Geld in jouw zak houden en niets meer aan veranderen.
Mocht je dat geluk nou niet hebben, mag ik dan jouw buurvrouw zijn?
Of zoals - vrij naar - een bekende verzekeraar commercial: 'gewoon een verrekt goede gesprekspartner!'
ARNT
Aandacht, resultaat, nuchter & toewijding
Arnt Vermeer
www.arntvermeer.nl
info@arntvermeer.nl
Reactie schrijven