Op reis

Toen ik als 24 jarige leidinggevende werd bij een gemeente in Noord Holland was mijn eerste gedachte: “YES! Eindelijk mag ik het bepalen.”

 

Maar snel na die eerste gedachte volgden er meer….

“Ik moet mijn stempel drukken op…”

“Ik moet die resultaten behalen…”

“Wat nou als het mij niet lukt?”

“Wat nou als de medewerkers mij niet leuk vinden als hun leidinggevende?”

“Wat nou als de medewerkers niet doen wat ik zeg?”

“Hoe moet dat eigenlijk, dat leiding geven?”

“Hoe behoort een leidinggevende zich eigenlijk te gedragen?”

 

Het gevolg?

Ik ging als een malle aan de slag. Volledig onwetend stortte ik mij in het avontuur van leiding geven in de hoop dat het allemaal wel goed zou komen… Binnen 6 maanden was ik grijs. Echt waar.

Maar goed, ik was maar wat trots op de rol die ik had. En ja, ik had mijn stempel weten te drukken en na een jaar de door de organisatie voor die periode gewenste resultaten bereikt.

 

En toch knaagde er iets…ik wist alleen niet wat.

 

Het duurde nog twee jaar, voordat een externe spontaan tegen mij zei: “Arnt, als jij zo doorgaat, loop je er helemaal op leeg.”

 

Enigszins uit het lood geslagen was mijn primaire rationele reactie: “Wat een onzin, het gaat prima zo.” Maar mijn gevoel zei: “Je hebt gelijk.”

 

Een periode van vallen en opstaan volgde waarin ik krampachtig op zoek ging naar ‘mijn manier’ van leiding geven. Ik experimenteerde met loslaten, dan weer de teugels aantrekkend, in de hoop dat mijn manier zich dan wel zou aandienen. Zonder al te veel succes als ik eerlijk ben.

 

Pas bij mijn nieuwe werkgever, een gemeente in Noord Brabant, begon ik het licht te zien. Hoe dat kwam? Door mijn toenmalige leidinggevende. Hij zei: “Arnt, wat jij volgens mij probeert te doen, is allemaal instrumenteel. Als je maar op knopje ‘x’ drukt, gebeurt er ‘y’. Alsof succes maakbaar is. Zo werkt het mijns inziens niet. De meeste mensen willen weten wie JIJ bent, waarvoor JIJ staat en wat ze aan JOU hebben. En: zie en hoor JIJ eigenlijk wel de mensen om jou heen?”

 

Rake woorden…

 

Wie zei ook al weer “Ken uzelf”?

Nog los van de woorden van mijn leidinggevende an sich, was het de bewustwording dat ik het allemaal niet zelf hoefde uit te vinden, dat de meeste impact had. Hulp lag voor mijn neus. Ik hoefde het alleen maar te vragen. Sterker nog, hulp werd ongevraagd geboden. Omdat hij MIJ gezien en gehoord had.

 

Een prachtig avontuur volgde waarin ik, geholpen door gesprekken met anderen en gevolgde trainingen, steeds scherper kreeg (of herontdekte zoals je wilt) vanuit welke waarden ik werkte dan wel wenste te werken. Niks groots en meeslepend. Geen zweverige reis. Gewoon nuchter inzicht, er- en herkenning. Volledig wakker ervaren. En helder voor ogen houdend dat ergens in geloven niet hetzelfde is als de waarheid.

 

Dat was het dus wat er al die tijd knaagde…ik zat mezelf in de weg.

 

In de jaren daarna ontwikkelde ik bijna als vanzelf mijn eigen stijl als leidinggevende. Vanuit wie IK ben en waar IK voor sta. In de wetenschap dat de mensen om mij heen HUN waarden hebben op grond waarvan zij bewust of onbewust handelen. En dat we daarmee, ietwat filosofisch bezien, allemaal in zekere zin maar wat aanmodderen. Met de best mogelijke intenties.

 

Terugkijkend waren voor MIJ (dus)de volgende ingrediënten nodig voor MIJN persoonlijke ontwikkeling als mens en als leidinggevende:

- Vertraging

- Ken uzelf

- Hulp is aanwezig; durf te vragen

- Ieder mens wil gezien en gehoord worden

- Succes is niet maakbaar

- Heb kompassie voor jouw eigen en andermans ‘struggle’

 

Eigenlijk heb ik nooit ergens echt spijt van. Toch betrap ik mezelf op de volgende gedachte: “Zonde toch dat ik dit in die beginjaren als leidinggevende niet wist of aangereikt gekregen heb. Hoe mooi zou het zijn als dat wel het geval was geweest?”

 

Uiteraard realiseer ik me dat terugkijken niet heel veel zin heeft; de kaarten liggen nu eenmaal zo op tafel. De afgelegde reis tot nog toe is MIJN reis. Wel bracht me dat op de volgende vraag: “Als ik dat dan zo zonde vind, wat kan IK NU betekenen voor anderen die in een vergelijkbare situatie zitten als ik toen?”

 

Het antwoord is simpel: mijn kennis, ervaring en tijd investeren in JOU.

 

Dus ben of ken jij die (beginnend) leidinggevende en herken jij jezelf in bovenstaand verhaal, neem dan gerust contact op door middel van het contactformulier of stuur me rechtstreeks een mail naar info@arntvermeer.nl  Vertel me JOUW verhaal of stel je vraag en ik ga graag met je op reis. JOUW reis.

 

Mocht je voor 4 juni 2019 besluiten met mij op reis te gaan dan kan jouw korting oplopen tot wel 50%! Kijk voor de voorwaarden op www.arntvermeer.nl/nieuws

 

Goede reis!

 

ARNT

Aandacht, resultaat, nuchter & toewijding 

Reactie schrijven

Commentaren: 0